سلام دلم گرفته بود خیلی وقته به کلبه ی دلم سر نزده بودم ، اومدم تا تجدید خاطره ای بکنم ، که اون هم اتفاق افتاد ، دوستانی را داشتم توی این چند سال از دستشون دادم ، امیدوارم در آن دنیا مورد رحمت خداوند قرار گیرند ، ودوستانی را که به خاطر رفتار بچه گانه ی من از دستم رنجیدم طلب ببخشش و مغفرت دارم ، امید است همه ی دوستان منو ببخشن.

شبی از شب ها تو به من گفتی :شب باش ، من که شب بودم و شب هستم وشب خواهم بود به امیدی که تو فانوس شب من باشی...

دوستدار همه ی شما رضا  

دوست دارم با ترنم باران چشمانم و شیوایی نیایش های شبانه ام ترانه ای بسازم که عشق و امید به زندگانی را بار دیگر در وجودم زنده کند و شعاعی از آفتاب نگاهت را بر قلب تاریک و اندوهبار من بتاباند و غرور و غفلت را از جانم بستاند